روايه انتي عايزاه تنقطيني

تبص لمراد .. ازيك مراد 
مراد بخير 
يدخل حد تانى المرسم مراد يقوم يشوفه .. سيلينا تقرب على مروان وتقعد جنبه وتبص للوحه اللى بيرسمها 
سيلينا حلوه اوى اللوحه دى 
مروان بابتسامه دا اللوحه حلوه واللى بيبص للوحه احلى 
سيلينا تضحك جامد ومروان يركز فى ضحكتها اللى كانت زى النغمه بتتعزف 
سيلينا كنت عاوزاك تعملى بورتيريه مخصوص 
مروان اممممم وضحيلى اكتر عاوزاه ازاى 
سيلينا بورتيريه بصور
معينه هترسمهالى 
مروان طب ممكن اشوف الصور دى 
سيلينا اه اكيد
تطلعله صور من الشنطه وهو يشوفها وبيرسم فى خياله شكل البورتيريه .. سيلينا تقرب عليه 
سيلينا ها ! .. هتعرف تعملهم 
مروان يبتسم هعرف .. بعون الله
هعملك بورتيريه ايطاليا كلها هتحلف بيه 
سيلينا تضحك تانى والمرداى يسرح فى ضحكتها .. يفوق على صوتها وهى بتكلمه 
سيلينا روحت فين ! 
مروان ها .. لا ابدا .. يفكر شويه ويبصلها .. ايه رأيك لو نتغدى بره وتكلمينى اكتر عن تفاصيل البورتيريه 
سيلينا تبتسم اكيد 
مروان كمان يبتسم تمام .. ثوانى وجايلك 
يروح يقول لمراد اللى اعترض وفضل يشتم ويشد فيه لان الشغل كتير ومش وقته انه يمشى لكن مروان طنشله تماما وزقه بهزار وخدها ومشى .. يعدى الوقت .. فى البيت .. دنيا كانت واقفه مع منى بتساعدها فى الاكل 
منى دنيا معلش يا حبيبتى .. هاتيلى التلفون بتاعى من الاوضه 
دنيا حاضر 
تطلع دنيا الاوضه وتدور على التلفون بتاعها فى الاوضه كلها ومش لاقيه .. تنزلها 
دنيا مش لاقياه خالص 
منى طب شوفيه كده فى اوضه امير اللى تحت .. اخر مره كنت بروقها .. يمكن نسيته هناك 
دنيا انهى واحده دى !! 
منى اللى جنب اوضه كريم 
دنيا ااااه .. اوضته زمان قبل ما نتجوز يعنى 
منى ايوه .. روحى شوفيه هناك 
دنيا تسيبها وتروح تشوف التلفون فى الاوضه .. تدور عليه متلقهوش برضو .. تشوف فى المكتب لانها عارفه ان منى دايما بتنسى ومش بتاخد بالها وممكن تحطه فى اى مكان .. متلقيش فى المكتب .. تفتح الدولاب وتشوف فيه .. تلاقى بوكس كبير فى اخر الدولاب لونه احمر .. تستغرب شكله لانها اول مره تشوفه وغالبا اول مره تفتح الدولاب دا اصلا .. تاخد البوكس وتقعد على السرير وتفتحه تلاقى جواه قلوب صغيره جدا لونها احمر وفى بوكس تانى جوه البوكس .. يدوب شالت الغطا بتاع البوكس اتفرد كله قدامها بصور كتير جدا .. دنيا للحظه مش مستوعبه كميه الصور دى كلها .. يدوب شالت البوكس وبتبص فى الصور تتصدم......
دنيا تسيبها وتروح تشوف التلفون فى الاوضه .. تدور عليه متلقهوش برضو .. تشوف فى المكتب لانها عارفه ان منى دايما بتنسى ومش بتاخد بالها وممكن تحطه فى اى مكان .. متلقيش فى المكتب .. تفتح الدولاب وتشوف فيه .. تلاقى بوكس كبير فى اخر الدولاب لونه احمر .. تستغرب شكله لانها اول مره تشوفه وغالبا اول مره تفتح الدولاب دا اصلا .. تاخد البوكس وتقعد
على السرير وتفتحه تلاقى جواه قلوب صغيره جدا لونها احمر وفى بوكس تانى جوه البوكس .. يدوب شالت الغطا بتاع البوكس اتفرد كله قدامها بصور كتير جدا .. دنيا للحظه مش مستوعبه كميه الصور دى كلها .. يدوب شالت البوكس وبتبص فى الصور تتصدم .. كانت صور كتير جدا لامير وصوفى واصحاب تانين .. اللى جننها ان الاشخاص بتتغير فى الصور والمراحل العمريه كمان بتتغير الا صوفى .. تعتبر هى الشىء الثابت الوحيد .. للحظه مستوعبتش ان جوزها ممكن يكدب عليها .. معقول بېخونها ! .. هو مش بس خاڼها هو كمان ضحك عليها وفهمها ان البنت دى صاحبه يونس .. طب ازاى !! .. ازاى قدر ېخونها ويجى يضمها فى الاخر ويرسم ابتسامه مزيفه على شفايفه .. للدرجاتى فاكرها هبله .. تقوم تقف بهدوء وبتحاول تنظم انفاسها وبتفكر .. عقلها حاليا مش بيقولها غير امشى .. لكن قلبها كان بيصارعه .. شىء جواها بيقولها شكل الصور وضحكتهم بتدل ان فى علاقه بتجمعهم .. وفى نفس الوقت شىء تانى بيقولها انهم مجرد صحاب .. طب وهما لو صحاب بس ليه مخبى علاقتهم .. وليه يكدب اصلا ويقولها انها صاحبه يونس !! .. تقف للحظه وتفتكر انه قالها قومى شوفى يونس .. معقول كان عاوزها تمشى عشان يتكلم معاها !! .. هى ازاى كانت بالغباء دا وملاحظتش .. مرواحه لكريم اخوه ! .. معقول كمان دا كدب !!!! معقول خدها حجه عشان يروحلها دلوقتى ويكون معاها ! .. تقعد على السرير باڼهيار وهى حاسه ان الدنيا كلها بتلف بيها وبيتها الجميل اللى كانت فرحته هتكمل بوجود بنتها بيتهد .. تمسك الصور وتتفرج عليهم وقلبها پينزف كأن فى سكاكين بټضرب فيه .. صوره لامير وهو حاضنها ومغمضين عينهم .. وصوره ليه شايلها وبيضحكوا .. وصور لحفله التخرج وهى بتبوسه فى خده وبيضحكوا .. صوره ليهم بيجروا وماسكين ايد بعض .. صور كتير مش بتدى غير مفهوم واحد بس .. ان العلاقه دى اكبر من مجرد صداقه .. نظرتهم لبعض فى الصوره فيها معانى كتير .. هى مش هتنكر ان نظره امير ليها مختلفه عن نظرته لصوفى .. لكن نظرته لصوفى بتقول حاجات كتير هى مش عارفه تفسرها او بمعنى تانى خاېفه تفسرها .. تلم الصور
وتحطها فى البوكس وتقفله وتشيله مكانه وتنزل لمنى .. منى تبصلها باستغراب لملامحها اللى اتغيرت 180 درجه 
منى مالك يا حبيبتى .. فيكى ايه 
دنيا تبصلها بتوهان وكانت مش عاوزه تقولها بس تفتكر انها
كانت موجوده وبتجهز العشا لصوفى كمان .. وكان فى صور لصوفى وامير وهما صغيرين فاكيد منى تعرفها .. تبصلها 
دنيا كان فى واحده زارتنا من شهر تقريبا .. فاكراها !
منى باستغراب مين دى 
دنيا اللى هى صاحبه يونس 
منى صاحبه يونس ! .. تفكر للحظه وبعدها تبصلها .. بس انا عمرى ما شوفت صحاب ليونس .. دايما كده محدش يعرفله حاجه 
دنيا هنا شكوكها بتتأكد 
دنيا طب حاولى تفتكرى معايا معلش .. من كام اسبوع بعد ولادتى تقريبا .. فى واحده جت زارتنا هنا وكانت هتتعشى معانا بس مشيت .. مين دى 
منى هو احنا فى العادى محدش بيزورنا اصلا .. بس صوفى جت بعد ولادتك باين 
دنيا تتنبهلها بسرعه 
دنيا ايوه صوفى .. مين صوفى 
منى باستفسار فى ايه يابنتى مالك وايه اللى فكرك بيها بس 
دنيا برجاء ماما ارجوكى قوليلى .. مين صوفى دى !
منى باستغراب شديد صاحبه امير .. مانا ساعتها طلعت اناديلكو عشان تنزلوا تقعدوا معاها
دنيا للحظه حست الدنيا بتدور بيها .. ومش بيرن فى دماغها غير صاحبه امير ! .. افتكرت يوم ولادتها وعدم وجود امير معاها وانه مكنش بيرد لا عليها ولا على يونس .. وهى عارفه انه مهما كان مضغوط فى شغله بيشوف التلفون كل ساعه على الاقل .. حست پخنقه غير عاديه وللحظه هتنهار .. تبص لمنى وتتكلم بصوت بيمنع نفسه من العياط .. العياط بان فى صوتها قبل عينها 
دنيا بصوت مبحوح ماما انا هطلع ارتاح شويه حاسه بدوخه 
منى مالك يا حبيبتى تحبى نروح لدكتور........................................
تقاطعها دنيا لا ابدا انا هبقى بخير .. بعد اذنك 
منى تسيبها لانها فعلا لاحظت تعبها .. دنيا تطلع اوضتها وبتفكر وبتحاول تحكم عقلها عشان متاخدش قرار ټندم عليه طول حياتها .. يعدى الوقت .. امير وصل عند عياده كريم .. يركن عربيته ويطلع العياده ويخبط .. يلاقى اخوه بيفتحله .. يدخل ويقفل الباب وراه 
امير ايه دا اومال فين الناس 
كريم وهو بيعمل قهوه لغيت كل المواعيد عشانك .. انا عارفك مش بتيجى غير فى المصاېب 
امير يضحك لا مش اوى 
كريم يمسك كوبايتين القهوه وياخد واحده ويديله واحده
كريم خير !
امير وهو بيشرب من القهوه موضوع معقد شويه .. او جايز انا شايفه كده .. مش عارف
كريم اممممم .. ودا بقى بسبب ايه !
امير صوفى 
كريم يستغرب صوفى ! .. ايه اللى فكرك بيها 
امير بتوتر لا ماانا مقطعتش معاها من الاساس 
كريم ااااه .. وبعدين فين المشكله 
امير دنيا 
قال كده وسكت وكريم مستنيه يتكلم لكن فضل ساكت .. كريم يبصله 
كريم وبعدين انت هتنقطنى بالكلام ! 
امير بتوتر اكتر انا عاوزهم الاتنين .. مش عاوز علاقه تيجى على التانيه .. انا بحب دى وبحب دى .. بس دنيا حبها مختلف .. انا بحب دنيا كحبيبه وصوفى تعتبر اقرب صديقه ليا من زمان .. وللاسف الفتره اللى فاتت تصرفاتها كانت غريبه .. اللى هو عاوزانى ليها بس .. لو اتكلمت مع دنيا قدامها بتضايق .. او لو اتكلمت عنها عموما .. يسكت شويه وبعدين يضحك .. تخيل انها بتقولى انى بخون دنيا معاها .. مش فاهم عقلها كان فين يومها .. وكمان بتخيرنى بينهم .. انا مش فاهم حاجه .. بعدت عنى بس برضو البعد صعب .. مش قادر استغنى عنها وفى نفس الوقت مش عاوز ابقى خاېن لمراتى .. ومش عارف هى ليه اصلا بتسمى صداقتنا خېانه .. انت فاهمنى 
كريم فاهمك كمل 
امير يعتبر المجمل خلص .. الكلام الجاى هيبقي كله شرح مختلف لنفس الاحساس .. فملوش لازمه 
كريم طب اتكلم مفيش مشكله 
امير يضحك انا عندى مشكله .. ياريت تنجز اخرك معايا نص ساعه .. مش عاوز اتأخر على دنيا عشان وعدتها انى هقعد معاها
كريم ايه اللى فكرك بصوفى حاليا ! .. يعنى انت مثلا بقالك اكتر من شهر قاعد جنب مراتك ولو خرجت بتبقى معاها .. وليه بتقول ان صوفى بعدت !! .. يعنى ايه اللى حصل اصلا 
امير يحكيله اللى حصل ساعت ما جت صوفى عندهم البيت والحوار اللى دار بينه وبينها بالتفصيل وكمان حكاله اللى حصل من اول رجوعهم من السفر لحد ولاده بنته .. خلص كلام وسكت 
كريم انت محستش بالبعد غير لما قالت هتبعد وبعدت فعلا .. محستش انك كنت محتاجها قبل كده مع انك طنشتها اسبوعين على كلامك .. مفرقش معاك .. لكن اول ما اتكلمتوا ومشيت حسيت انك مخڼوق فى نفس الليله وان البعد مضايقك من تانى يوم .........................................................................
يقاطعه امير بضحك ياعم انا عارف دا كله .. انجز 
كريم يضحك ياعم لو ھتموت اوى كده قوم امشى ونتكلم فى البيت .. على الاقل
دنيا متضايقش وتبقى قدامها 
امير لا انا مش حابب نتكلم وهى شايفانى .. عشان كده جيت 
كريم اممممم .. تسمحلى اقولك انك غلطان .. غلطان جدا كمان .. فى حق مراتك وحق صوفى
....................
يقاطعه امير انا مغلطتش فى حق حد .. انا بتصرف طبيعى .. مش عارف ايه اللى حصل